• Pociąg do książki

        •  

          KSIĄŻKA MOIM PRZYJACIELEM


           
           

          Moje życie z książką

          Książka uczy, bawi, wychowuje...
          Swą opowieść o czytaniu snuję.
          Fikcja pozwala przetrwać trudne chwile,
          Życie w realu staje się przyjemne i miłe.
          Liryka przepełniona jest uczuciami,
          Dzięki niej stajemy się wrażliwymi czytelnikami.
          Fantastyka też jest wspaniała,
          Naszą wyobraźnię bardzo rozbujała.
          Gdy czytam książki, żyję podwójnie!
          Wzmocniony świat uczuć jest u mnie.

          Zuzia

           

          Dwa światy

          Świat realny bywa niedoskonały,
          Codziennie widzę w nim banały.
          Niekiedy wkrada się nuda,
          Nie wszystkie problemy rozwiązać się uda.

          Świat książek jest wspaniały,
          W nim żyje bohater wytrwały,
          Który pokonuje wszystkie przeszkody,
          Choć często odznacza go wiek młody.

          Fantazja, magia też tam królują,
          Rycerze honorowo walczą, nie próżnują.
          Niejednego smoka okiełznać umieją,
          Razem z ocaloną królewną się śmieją.

          Gdy do świata tego się udaję,
          Poznaję niezwykłe i prawdziwe kraje.
          Bardzo miło spędzam czas.
          Na pewno wrócę do niego niejeden raz.

          Fikcja z rzeczywistością ciągle się mieszają,
          Dużo radości, przyjemności dają.
          Gdy czytam książki – podwójnie żyję,
          Być może zagadkę długowieczności odkryję.

          Julia


           Moje spotkania z książką

          Czytanie książek wiele daje -
          Można zwiedzić nieznane kraje,
          Poznać egzotyczne zwierzęta.
          Podróż do krainy marzeń też może być zaczęta.

          Te wędrówki najbardziej mi pasują,
          Moje myśli w górę ulatują.
          Bujam w obłokach, wśród chmur kroczę,
          Wszystko wokół jest piękne, urocze.

          Wszystkie troski wtedy uciekają
          I umysł ze złych myśli sprzątają.
          Czuję się wolna, wyzwolona.
          Moja mama jest ze mnie zadowolona.

          Moja dusza się raduje,
          kiedy się czegoś dowiaduję.
          Oczu od kartki nie mogę oderwać,
          czytania nie chciałabym przerwać.

          W książkach masa wiedzy mieści się.
          Kto nie wierzy, niech przekona się.
          Nie trać czasu, zaufaj mi.
          Świat cały w książkach tkwi!

          Wiktoria


          Kto czyta książki, żyje podwójnie

          Każdy z nas chciałby chociaż na chwilę,
          przenieść się w inny zakątek świata,
          zobaczyć wszystko, co dla oka miłe,
          po prostu mieć w ręku całość wszechświata.

          Może nie można wszystkiego doświadczyć,
          ale na pewno wiele cudownych chwil spędzić,
          więcej niż przeciętni ludzie zobaczyć
          i przez książki podwójne życie prowadzić.

          Pewnie spytacie, jak to osiągnąć?
          Czy trzeba być kimś specjalnym albo wybitnym?
          Należy tylko książki czytając,
          pobudzić wyobraźnię i myśleć o czymś pięknym
          .
          Jak słowo po słowie w książce widnieje,
          tak powoli, powoli buduje drugi świat,
          w którym wszystko, co złe, szybko ciemnieje,
          a dobroć i spokój rosną jak kwiat.

          Czasem może chciałoby się niezmiernie
          przenieść i zostać w alternatywnej krainie,
          gdzie można wszystko robić w sekrecie
          i widzieć tylko najlepsze świata wyobrażenie.

          Kuba


           

          WIELE KSIĄŻEK ZNAMY
          CHĘTNIE JE CZYTAMY

           

          Carlo Collodi „Pinokio”
           

          Na początku roku szkolnego moja ciocia kupiła mi książkę „Pinokio”. Przez długi czas nie chciałam jej czytać, bo była za długa i nie miała obrazków. Pod koniec roku szkolnego pani od j. polskiego kazała nam ją przeczytać. Jak zaczęłam lekturę, bardzo mnie zaciekawiła. 

          Baśń napisał Carlo Collodi, a właściwie Carlo Lorenzini. Był włoskim pisarzem i dziennikarzem. Urodził się 24 listopada 1826 roku w Florencji, a zmarł 26 października 1890 roku też w Florencji.

          Głównym bohaterem jest Pinokio, pajacyk wyrzeźbiony z kawałka drewna przez majstra Gepetta. Kukiełka wyglądała jak zwykły chłopiec. Gepetto chciał, żeby Pinokio wyrósł na porządnego chłopca, ale ten nie miał ochoty się uczyć, tylko tęsknił za zabawą.

          „Pinokio” to ciekawa i mądra książka, którą powinny przeczytać wszystkie dzieci. Mądra jest dlatego, że Pinokio został ukarany za to, że nie poszedł do szkoły, ale potem zrozumiał, że musi się uczyć. Ciekawa, gdyż Pinokio miał dużo mrożących krew w żyłach przygód. Najbardziej mnie się nie podobało, jak Pinokio nie posłuchał się Świerszcza.

          Polecam tę książkę. Bohater ma dużo przeróżnych i ciekawych przygód.

          Paulina

           

          Maria Kruger „Karolcia”


          Książka opowiada o dziewczynce o imieniu Karolcia, która mieszka razem ze swoją ciocią, mamą i tatą.

          Pewnego dnia podczas ich przeprowadzki Karolcia, przechadzając się po, nagle natknęła się na świecący, niebieski koralik ukryty w szparze podłogi. Dziewczynka podniosła znalezisko. Nie wiedziała wtedy jeszcze, co może z nim zrobić. Po jakimś czasie okazało się, że koralik ten jest magiczny. Potrafi spełniać wszystkie życzenia Karolci. Niestety w każdej baśni jest walka dobra ze złem, więc i w tej opowieści nie było tak kolorowo. Dziewczynka miała swojego największego wroga, czyli Filemonę ,która od samego początku, gdy zobaczyła Karolcie w sklepie z zabawkami, chciała ukraść jej koralik. Bohaterka przeżyła wiele przygód, a Filemona często jej przeszkadzała być szczęśliwą. Z czasem koralik zaczął blednąć i tracić swoją moc, a gdy zostało już ostatnie życzenie, Karolcia poprosiła o to, aby spełniły się wszystkie życzenia każdego człowieka.

          Jest to moja ulubiona lektura, dlatego że autorka tej książki jest moją imienniczką oraz bardzo ciekawie wymyśliła fabułę. To opowieść fantastyczna, ale i tak bardzo mnie zafascynowała.

          Maria

           

          „Nowe fikołki pana Pierdziołki”
            Opracowanie zbiorowe

           

          Kiedy mam trochę wolnego czasu, zamykam się w pokoju i biorę do ręki jedną z moich ulubionych książek: „ Pan Pierdziołka spadł ze stołka”, „Sny i tobołki pana Pierdziołki” lub „Nowe fikołki pana Pierdziołki”. 

          Są to powtarzanki i śpiewanki dla wszystkich, dla dzieci i dorosłych. Wyliczanki, które pamiętam z dzieciństwa i chętnie uczyłam się ich na pamięć, takie, które pamięta nawet moja mama. Teksty są bardzo zabawne, poprawiają mi nastrój, kiedy mam zły humor.

          Moja mama wie, że nie przepadam za czytaniem. Gdy zagląda do mojego pokoju, jest zadowolona, widząc mnie przy książce, a ja się cieszę, że nabieram większej wprawy w czytaniu i że zrobiłam mamie przyjemność. 
             Polecam te książki wszystkim lubiącym humor i zabawę, a nie przepadającym za rozbudowana fabułą.

          Zuzia


          Martin Wiolmark, Helen Willis 
          „Tajemnice zwierząt”

           

          Moja przyjaciółka Julia poleciła mi fantastyczną książkę pod tytułem „Tajemnice zwierząt”. Jest to pierwsza pozycja serii, która liczy ponad dwadzieścia trzy części. Książki zostały napisane przez Martina Wiolmark’a i Helene Willis.

          Akcja rozgrywa się w małym miasteczku Valleby i jego okolicach. Główni bohaterowie Lasse i Maya chodzą do tej samej klasy i razem prowadzą małe biuro detektywistyczne. Lasse i Maya – od kilku lat są w czołówce listy bestsellerów literatury dziecięcej w Szwecji.

          Książka „Tajemnice zwierząt” opowiada o sklepie zoologicznym Waldemara, w którym zwierzęta od tygodni coraz gorzej się czują. Papugi, świnki morskie i króliki całymi dniami śpią.

          Lasse i Maya podejrzewają, że mogły zostać otrute. Lecz kto i dlaczego miałby to robić ? Podczas nocnego śledztwa bohaterowie widzą, że ktoś zakrada się do sklepu…

          Nie będę zdradzać tego, co później się wydarzyło, jak przeczytacie to sami się dowiecie. Książka jest bardzo interesująca. Gdy ją czytałam, wydawało mi się jakbym była w fikcyjnym świecie.

          Zuzia

           

          "Tydzień Konstancji”
           

          Chciałabym zachęcić was do przeczytania niezwykłej książki pt. „Tydzień Konstancji” Olgi Masiuk. Powieść ta przedstawia przygody 10-lelniej niewidomej dziewczynki. 

          Bohaterka uwielbia słowa i mają one dla niej szczególne znaczenie. Dni tygodnia rozpoznaje po zapachu, np. kawy, szarlotki babci Flory. Konstancja ma wiele marzeń, między innymi chciałaby poczuć wiatr na policzkach podczas jazdy rowerem. Czeka także, aby ktoś w końcu oblał ją wodą w lany poniedziałek. Z każdym dniem jest weselsza i przeżywa nowe przygody. Najbardziej podobało mi się, jak najbliżsi próbowali wytłumaczyć Konstancji wygląd kolorów. Była to pouczająca zabawa.

          Dzięki tej książce, poznajemy codzienne życie niewidomych dzieci. Możemy wiele się nauczyć o ich świecie, o tym jak radzą sobie w szkole i w domu. Konstancja jest wesołą dziewczynką, myślę, że mogłabym się z nią zaprzyjaźnić.

          Wiktoria

           

    • Kontakt

      • Szkoła Podstawowa nr 48 im. Kawalerów Orderu Uśmiechu
      • 91 487 33 03
      • ul.Czorsztyńska 35 71-201 Szczecin Poland
  • Galeria zdjęć

      brak danych